Aldeia das Dez

Dorp van de Tien, dorp uit de duizend
waar mijn moeilijk Portugees
van mijn taal de hoeken rondt.

(Taal die ik wil spreken. Taal die mij van
de waarheid de woorden doet verzinnen.)

De oceaan ligt achter ons. De klamme kust
voorbij zet de warmte ons te kijk
als in een stolp. Veel meer dan wat
er van onze reizen rest hou ik over.

Wie hier nog de dingen en de dagen
meten wil, moet wel met klem ontkennen
dat de dingen niet te meten zijn.




© Paul Rigolle


(Uit: "Verweg in Europa")